Albümden çıkan eski bir fotoğraf. Sıradan bir aileye ait sıradan bir doğum günü partisi fotoğrafı. Sizin için sıradan görünüyor evet fakat benim sahip olduğum en değerli fotoğrafa bakıyorsunuz. Şöyle açıklayayım: en sağdaki bıyıklı amca benim babam, bir yandan pastayı kesmeye çalışıp bir yandan da bebeği tutmaya çalışan kadın annem, esmer ve gözü kapalı çıkmış olan çocuk Erhan abim, kameraya bakıp gülen beyaz tenli sevimli çocuk ise Mehmet abim. Farkına varmışsınızdır ki asık yüzlü keltoş bebek de benim. Fotoğraf benim birinci yaş günüme ait. Bu fotoğrafı bu kadar değerli kılansa kocaman mutlu bir ailenin, ailemin, bir arada bulunduğu tek fotoğraf olması. Bu beş kişinin bir arada olduğu bir başka fotoğraf daha yok, çekilmemişiz. Artık çekilmemiz de mümkün değil malesef. Bu fotoğraf bana çok acı veriyor. Her baktığımda kayıplarım için çok fazla üzülmeme sebep oluyor. Bu karenin bir daha çekilemeyecek olması... İşte en çarpıcı nokta bu benim için. Gerçekleri yüzüme vuran, hayatın onlarsı...